Al weer twee (of is het al drie?) jaartjes verder. Het oorspronkelijke plan was om na de cursussen Schrijftechnieken  1 en 2 verder te schrijven aan mijn boek. Maar… de poëzie had me gegrepen met als gevolg dat ik poëzie 1 en 2 ben gaan doen. Ook op de schrijversvakschool in Groningen. Tja, en als je dan toch bezig bent. In juni 2018 heb ik proza 1 afgerond met een kort verhaal.

Ik ben van het autobiografische afgestapt. Alhoewel in elk verhaal, kort of lang vind ik mezelf terug, soms in een enkel zinnetje of een gebeurtenis, vaker in een paar woorden die van mij zijn.

Voortschrijdend inzicht noemen we dat. Zoals ik er nu in sta, zal ik eerder met een bundel korte verhalen naar buiten treden, dan met een autobiografie.

Na een jaar schrijflessen op de Schrijversvakschool Groningen ben ik weer verder gaan schrijven aan mijn boek. Dat is wennen, het heeft een jaar vrijwel stil gelegen. Door wat ik afgelopen jaar geleerd heb, kom ik er achter dat ik veel moet herschrijven. Voortschrijdend inzicht met betrekking tot autobiografisch schrijven maakt dat ik veel nadenk over de inhoud. Duidelijk is dat dit boek niet op korte termijn af is. Dat is niet erg, ik doe liever lang over een goed boek dan dat ik gehaast iets matigs publiceer.

Boeken

Publicaties heb ik nog niet op mijn naam staan. Mijn motto is: Waarom verhalen verzinnen als het werkelijke leven zoveel verhalen te bieden heeft. In het kader daarvan ben ik bezig aan een autobiografie.

Op deze plek zal ik regelmatig over de voortgang van mijn boek vertellen.