Vanmorgen,

ontwaakte ik uit mijn comfort zone, dat gaf een enorme dreun,

(alsof je uit je bed valt in je blote kont met kniekousen aan en een pet op)

nu is dat voor mij niet zo vreemd, zo beginnen alle dagen van de week.

In het land der wakkeren heb ik mij nog nooit comfortabel gevoeld.

Kun je clichés wel vervangen was het eerste wat ik mij afvroeg,

(nadat ik mijn pet had afgezet en mijn kaplaarzen had opgeruimd)

middelmatigheid als struikelsteen voor een razend dwaze wereld.

In de waan van de dag heb ik mij nog nooit ontspannen gevoeld.

Binnen duidelijke kaders zoeken naar eigen buitengrenzen,

(vond ik in mijn wandelschoenen dikke knotten prikkeldraad)

buiten de kantlijnen wordt het leven ruimtelijk en ongemakkelijk.

In een land zonder grenzen heb ik mij nog nooit veilig gevoeld.